Dag 12 - Donderdag 28 juli

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan, omdat we graag op tijd wilden vertrekken. Hilbert heeft voor de laatste keer broodjes gehaald bij de bakker beneden in het dorp. Désiree vond het leuk om de bakker een kaartje te geven. De bakker zou het kaartje een ereplekje geven op de toonbank bij de kassa. Op de broodjes hadden we de laatste restjes van het beleg wat nog over was. Omdat gisteren het meeste al was ingepakt hoefden alleen de spullen uit de koelkast en uit de badkamer nog te worden verzameld. 

Na het ontbijt hebben we afgewassen en het huisje aan kant gemaakt. Désiree heeft nog een stukje in het gastenboek geschreven. Tegen half tien hadden we alles in de auto en het huisje netjes en trokken we de deur voor de laatste keer achter ons dicht. 

Toen we de sleutel gingen inleveren bij de verhuurster, hebben we nog een praatje met haar gemaakt. Na een tijdje kwam ook haar man er nog even bij staan. Ook voor deze mensen had Désiree nog een kaartje gemaakt, wat ze erg mooi vonden. Wellicht bewaren ze hem zelf, of ze plakken hem bij de tekst in het gastenboek. 

Het was tegen tienen dat we Silbach uitreden. Onderweg naar Enschede kwamen we tussen Dortmund en Münster nog even in de file, bij wegwerkzaamheden. Verder verliep de terugreis even soepel als de heenweg, ondanks het nu een doordeweekse dag was en derhalve meer vrachtverkeer op de straat was. 

Goed half één kwamen we bij oma Kuik aan. Op een kwartiertje rijden van haar huis had ze al gebeld wanneer we kwamen, zodat ze kon zorgen dat het eten klaar zou staan als we er aan zouden komen. Zoals reeds vermeld bestond de maaltijd uit andijviestamppot. Oma zou oma niet zijn als er geen stuk draadjesvlees bij was en een “Duitse” worst. Na het eten hebben we nog even een kop koffie gedronken bij oma, alvorens we verder zijn gereden naar huis.

Thuis aangekomen hebben we de auto leeggehaald en wilde Désiree haar computer opstarten om de e-mail te bekijken. Helaas deed de pc niets meer. Hierdoor moest Marc de hele computer opnieuw installeren. Vandaar ook deze blog zo laat online komt.

Voor bij de koffie had Jan, die voor de planten en de post had gezorgd toen we in Silbach waren, een lekkere vlaai in de koelkast gezet. Hij was erg lekker hoor Jan!

Dit was het laatste hoofdstuk van deze blog voor dit moment. Ongetwijfeld zullen we nog vaak op reis gaan, en zullen er dus nieuwe reisverslagen volgen. Wij hopen dat jullie deze blog met plezier hebben gelezen!

Dag 11 - Woensdag 27 juli

De laatste maaltijd hier in de omgeving,
Het laatste statiegeld inleveren,
De laatste restjes eten opmaken,
Ons laatste rondje over de bergtoppen (voor dit jaar!),
De laatste dingen in onze tassen stoppen.
En ons laatste biertje en wijntje met uitzicht over Silbach.
Het was een TOP vakantie om echt van te genieten!!

Vanmorgen is Hilbert voor de één na laatste keer naar het dorp gelopen om broodjes te halen. Als aandenken gaf de bakker hem een notitieblokje met op de voorkant van elk blaadje een leuke foto, met of zonder leuke spreuk. Tevens vertelden ze hem dat hij geen doorsnee Nederlander was, omdat hij wel hield van een dolletje en een praatje, waar vele landgenoten juist alleen het hoogstnoodzakelijke zeggen. 

Omdat er vandaag goed weer voorspeld was hebben we een leuke wandeling uitgezocht in de buurt van Schmallenberg, een iets groter dorp op zo’n 25 km afstand van Silbach. De wandeling begon in Niedersorpe. Nog voordat we uit de auto stapten begon het te regenen. Er waren geen buien voorspeld in de ochtend en eerste deel van de middag, maar ze waren er dus wel. 

Na een aantal minuten wachten werd het droog en vingen we onze wandeling aan. Vanuit het dal klommen we een heuvel op. Wij kwamen bij een hutje waar drie Nederlanders uit Papendrecht aan een bakje thee zaten. We maakten een praatje, maar de bedoeling was dat we nog een stuk door zouden lopen aangezien we net begonnen waren met de wandeling. Echter toen brak de hemel open, zelfs met een klap onweer. 

Aangezien de hut groot genoeg was voor ons allen zijn we er gezellig bij gaan zitten en hebben we gekletst over van alles en nog wat. Toen het opklaarde gingen de andere mensen verder. Toen wij ons echter klaarmaakten om verder te gaan begon het opnieuw te regenen. Omdat we een mooi droog plekje hadden, hebben we nog even gewacht. Uiteindelijk hebben we zo’n drie kwartier in het hutje gezeten.

Toen we twee kilometer verder waren begon het weer te regenen. Dit keer was er geen hutje in de buurt en kropen we dicht op elkaar onder de twee paraplu's die we bij ons hadden. Ook in deze bui zat weer onweer. Omdat we nu geen dak boven ons hoofd hadden was Désiree een stuk angstiger. Zij wilde eigenlijk het liefst terug naar de auto, maar de bui trok over en de lucht werd weer blauw. Toen wilde ze toch de toch weer vervolgen. In de verte bleef het nog lange tijd rommelen, maar wij hielden het wel droog. 

Op een gegeven moment hadden we het gevoel dat we de verkeerde kant op liepen. Dit terwijl we toch netjes alle markeringen van G tegen waren gekomen. Désiree kwam met de opmerking dat er onder de G nu een naam van een ander dorpje stond. Wij waren dus per ongeluk verder gegaan met een andere route. We moesten een dikke kilometer terug lopen. Toen we weer op het punt waren waar onze eigenlijke route liep hadden we niet zo’n zin meer om nog de resterende kilometers te maken. Mede omdat we ook nog even wilden winkelen in Schmallenberg. We besloten dus de kortste route naar de auto te nemen. Toen we terug waren bij de auto stond er alweer 10 kilometer op de teller. 

Het was nog 5 kilometer rijden tot Schmallenberg. Echter toen we in het dorp waren vroegen we ons even af wat te doen, gezien Hilbert de schoenen en sokken doorweekt had en Désiree niet heel veel puf meer had. Uiteindelijk werd besloten om toch nog een uurtje het dorp in te gaan. Omdat we wel zin hadden in iets warms hebben we bij een lunchroom een kop koffie gedronken, deze keer zonder gebak. Hierna zijn we het dorp doorgewandeld en hebben de dames nog even geshopt. Er waren hier een aantal aparte winkels, waar vooral Jolanda haar hart op kon halen. Désiree heeft nog twee nieuwe shirts gekocht voor de winter. Marc had voor Jolanda een mobiel gekocht als kleinigheidje, en voor Désiree twee eenden ter decoratie van ons toekomstige huis.

Eerst was het de bedoeling om nog even via Winterberg te rijden om daar wat te eten. Het was echter al zo laat, dat we besloten om in Schmallenberg een warme maaltijd te nuttigen. In een gezellig café restaurant, tegenover de plek waar we de auto hadden geparkeerd, hebben we gegeten. Hilbert, Jolanda en Marc hadden een Stoffels schnitzelpfanne. Dit was een “broodplank” waarin een metalen “pannetje” zat waarin het eten geserveerd wordt. Het waren twee schnitzels, met gebakken spek en gebakken aardappelen. Natuurlijk mocht ook de salade weer niet ontbreken. Désiree had een Jägerschitzel met aardappelkroketjes en ook een salade. Het was erg lekker. Tijdens het serveren van de drankjes liet de serveerster twee flesjes bitter lemon omvallen, bijna over de camera van Marc die op tafel lag. Gelukkig ging het net goed.

Na het eten zijn we rustig naar huis gereden, alwaar Marc tijdens de koffie deze blog typt. Jolanda is inmiddels bezig geweest met het inpakken van de tassen, want dit was alweer de laatste volle dag van de vakantie. 

Vanavond nog wat restjes uit de koelkast opmaken, en misschien nog een spelletje. Morgen willen we redelijk op tijd hier wegrijden, omdat we dan tussen de middag bij oma kunnen aanschuiven voor stamppot rauwe andijvie!

Dag 10 - Dinsdag 26 juli

Gisteravond hebben we nog een potje gerummygamed. Allemaal hebben we een potje gewonnen. We hebben echter niet met z’n vieren tegelijk gespeeld. Eerst waren Hilbert, Jolanda en Désiree begonnen, omdat Marc nog bezig was met de blog en foto’s. Daarna nam Marc de plaats van Jolanda in. Toen de dames naar bed waren hebben Hilbert en Marc nog één potje gespeeld. 

Vanochtend in de stromende regen heeft Hilbert weer voor de broodjes gezorgd, door in alle vroegte de bakker te bezoeken. Nog twee dagen dan heeft hij zijn taak volbracht, en heeft hij ons elke dag, op de zondag na, van lekkere broodjes voorzien, chapeau!

In de ochtend bleef het regenen, echter wel minder hard, en de lucht werd lichter. Désiree had geen zin om met een paraplu te gaan lopen, en is thuis gebleven en heeft op de laptop gezeten. Hilbert, Jolanda en Marc zijn wel een rondje gaan lopen. Vanwege de regen hebben we er wel voor gekozen om op de verharde wegen te blijven. Eerst een stuk de berg op achter ons appartement, daarna richting het dal. We hebben door het dorp geslingerd en gekeken welke huizen er tiptop uitzagen, en welke een beetje onderhoud nodig hebben. Toen we alweer in de straat waren zagen we aan de overkant van het dal een reetje in de wei staan. Het beestje stond eerst rustig te grazen, waarna het dartelend in de bosrand verdween. Het rondje duurde goed anderhalf uur, en de afgelegde afstand was zo’n 7 kilometer.

Na de wandeling kreeg Hilbert weer last van zijn been. Deze was behoorlijk stijf en dik. Bovendien werd hij ook een beetje misselijk. Daarom is hij even een uurtje op bed gaan liggen. Met het been van Jolanda gaat het weer de goede kant op. Veel pijn heeft ze niet meer, en de plek wordt ook rustiger. 

Tegen twee uur zijn we richting Willingen gereden, om te winkelen en ook te eten. We hadden de auto geparkeerd bij de Lidl, randje centrum en gratis parkeren. Hilbert wilde graag een keer trakteren op koffie met iets erbij. Bij dezelfde Italiaan waar we vorige week hebben gegeten gingen we op het terras zitten. Eerst zaten we op een onoverdekte plaats, echter gezien de donkere wolken die er aan kwamen zijn we verhuist naar een plaats onder een parasol, ehm beter gezegd een paraplu. Hilbert bestelde een cappuccino met verschillende soorten soesjes. Jolanda had een grote koffie met een stuk rode vruchten taart. Désiree had een wafel met vanillesaus,een bolletje ijs, slagroom en advocaat, geen koffie maar miniraalwater. Marc had een grote ijsco. Echter er ging hier het één en ander mis. Désiree kreeg een wafel zonder advocaat en slagroom en Marc kreeg in plaats van de grote bestelde ijsco een schaaltje met twee bolletjes. Blijkbaar had de ober moeite met het opschrijven van de nummertjes. Uiteindelijk hebben we beiden wel het goede gekregen. Het was erg lekker! Bedankt Hilbert!

Toen dus maar gaan winkelen. Désiree en Jolanda liepen eerst een klein stukje terug naar de Cruse mode winkel. De beide dames hebben het hier samen zo ongeveer een uur volgehouden. Er was grote opruiming. Van de afgeprijsde artikelen ging er nog een keer 20 % af. Désiree was al een tijd op zoek naar spijkerbroeken, nu vond ze er drie in haar maat en tevens betaalbaar. Verder hadden Désiree en Jolanda beiden een blouse gekocht met hetzelfde motief. Jolanda in het paars, Désiree in het blauw. 

Na het uitgebreide bezoek aan deze winkel was er niet zo veel tijd meer over voor de rest van het dorp.

In Willingen zit net zo’n restaurant als in Winterberg, beiden ook van de zelfde eigenaar. Vandaag hadden ze burgerdag. Dit hield in dat je onbeperkt burgers kon eten voor € 8,50. Er waren runderburgers en kipburgers. Uiteraard waren er de bekende burgerbroodjes. Naast burgers was er gebakken spek en friet. Wat niet mag ontbreken is rauwkost en keuze uit vijf verschillende sausjes. Het was erg lekker, maar de sfeer vonden wij in Winterberg beter. Dit werd vooral veroorzaakt door het personeel dat in Winterberg vlotter en spontaner overkwam.

Toen we klaar waren met eten en terug wilden naar huis regende het behoorlijk. Aangezien we maar één paraplu bij ons hadden heeft Hilbert de auto opgehaald en ons voor de deur opgepikt. Onderweg kregen we een plensbui op ons dak, gelukkig is de auto niet lek. Toen we eenmaal de heuvel over waren naar een ander dal leek het alsof daar al in uren geen regen meer gevallen was. Een heftige lokale bui zullen we maar zeggen.

In Brunskappel werd Marc de auto uitgestuurd om een paar foto’s te maken. We zijn al een aantal keer door het dorp gekomen, waar, uit de auto gezien, een leuk kasteeltje en een jachthuis staat.

Omdat Hilbert veel last had van zijn been, had hij geen zin om een spelletje te spelen. Désiree was moe, en ging vroeg naar bed. Marc en Jolanda hebben een potje gescrabbeld. Jolanda heeft gewonnen.

Als het morgen wat beter gaat met Hilbert gaan we nog een mooie wandeling maken, er is namelijk redelijk goed weer voorspeld!

Dag 9 - Maandag 25 juli

Vanmorgen zijn wij vroeg opgestaan, zoals gebruikelijk heeft Hilbert weer broodjes gehaald bij de bakker in het dorp. Nog een paar dagen en dan is dat alweer voorbij..

Met de ziekenboeg is er weinig veranderd, Jolanda heeft nog behoorlijk last van haar been, maar als ze in beweging blijft valt het gelukkig mee, zodra ze stil zit of staat loopt het vol. Hilbert heeft nog steeds een dikke knie, zal de vakantie nog wel duren, maakt er ook niet echt om uit, want hij geeft niet op, zo kennen we hem.

Rond half 11 zijn we hier de deur uit gegaan om te gaan wandelen een paar dorpjes verderop bij Bödefeld. We hebben een route uitgezocht die volgens de informatie 9 km zou zijn, deze wandeling ging langs water, bospaden en elke keer heuvel op en af. Onderweg kwamen we een heleboel modder tegen, hier waren ze bezig met de bosbouw en door de tractoren was het modder geworden.

Ook zijn we een hertenkamp tegengekomen, waardoor we een stuk of 5 reetjes (hertjes dus) zagen lopen. Tijdens de route hebben we een paar leuke bronnetjes gezien, waarbij houten dieren stonden, plantenbakken en leuke waterradjes. De laatste 2 km was er een speeltuintje, en waren er opdrachten zoals over het water lopen (via stenen) en een soort palen waar je overheen moest lopen. Ook was er een zwembadje waar je kon pootjebaden in bronwater, wat ik natuurlijk niet kon laten!

Zoals sommige misschien wel verwacht hadden, hebben we natuurlijk tijdens deze route de nodige geocaches meegepikt, ik dacht zo'n 10 in totaal. Uiteindelijk hebben we zo'n 13 km gelopen, want de routes die ze hier noemen daar zitten de hoogtemeters nooit bij, als met al een leuke route genaamd het Hollenpfad.

Rond 16.30 uur waren we terug in het dorpje Bödefeld, alwaar ik getrakteerd heb op een Magnum Almond, dit was maar € 2,99 voor 4 stuks, daar hebben we in Nederland nauwelijks één magnum voor..

Daarna zijn we terug naar huis gereden om ons op te frissen en richting een restaurant te gaan.

We zijn hier beneden in het dorp wezen eten bij Büker, wat tevens een hotel was, grappig was dat de gastvrouw ook een beetje Nederlands sprak, en het dus zeker goed verstond. Vooraf werden we verrast met een stuk stokbrood met cayenne peper crème, dit was erg scherp, en er zat volgens mij ook aardig wat knoflook in. Jolanda en Marc hadden Silbacher kartoffel potje met salade, dit is erg machtig en lijkt een beetje op wat wij kennen als aardappel anders, alleen was de aardappel in hele fijne reepjes, waardoor het behoorlijk wat aardappel bevatte. Hilbert en ik hadden beide kipfilet met sesamzaadjes eromheen, Hilbert had het gerecht zoals het hoorde met chili spaghetti, ik heb zelf hier gebakken aardappel bij gevraagd en appelmoes. Ook hadden wij er natuurlijk een salade bij, zoals hier eigenlijk een beetje de gewoonte is.

Gezien het nu nog vroeg is gaan we zo koffie drinken, en daarna misschien nog een potje rummygame. Eens kijken hoe het met ons geluk staat voor vandaag.

Dag 8 - Zondag 24 juli

Goede morgen, de schade van gisteren kan worden opgemaakt. Laten we beginnen met het goede nieuws. Désiree heeft tot op heden geen last gehad van de tekenbeet. Nog even afwachten of het zo blijft, maar de voortekenen zijn positief. Hilbert had vanmorgen een erg stijf en dik been. Het lopen was pijnlijk. Hij heeft de afgelopen nacht slecht geslapen, net als Jolanda. De ontstoken plek op het been bleek inmiddels ook twee knotsen van blaren te bevatten. 

Aangezien het zondag is, was het winkeltje waar ’s ochtends de broodjes worden gehaald gesloten. Dus vandaag geen verse broodjes van de bakker. Van de week hadden we bij de supermarkt al afbakbroodjes meegenomen om deze dag door te komen. Aangezien we vandaag van plan waren een rustdag te houden en uit te slapen, aten we vandaag niet aan tafel, maar om de beurten een broodje op de vuist. 

De ochtend begon zoals voorspeld met veel regen. Ondanks de regen wilden Hilbert en Jolanda toch de benen los hebben, om niet verder te verstijven. In de ochtend hebben ze een rondje gelopen van een kilometer of 2 à 3. De paraplu die buiten stond te drogen, waaide vrolijk naar beneden in de tuin van de buren. Waar Hilbert hem dan weer heeft opgehaald.  

Omdat het weer niet verbeterde hebben we besloten om tussen de middag te gaan eten bij het hotel restaurant hier in het dorp. Wij twijfelden of er tussen de middag wel een warme maaltijd geserveerd zou worden, maar dat bleek gelukkig wel het geval. Jolanda en Désiree hadden een schnitzel met kaas overbakken en een peertje met een of andere rode saus. Hilbert had als enige geen salade, maar fijne groenten bij zijn gerecht: Sauerbraten met pruimen. Marc had runderrollade, gevuld met spek. Wederom was het eten erg lekker. Omdat het maar bleef regenen zijn we naar huis gegaan, waar we Formule 1 en Tour de France hebben gekeken op de televisie, alsmede hebben gerummygamed. Allemaal hebben we een potje weten te winnen vandaag!

Voor het avondeten wilden Hilbert en Jolanda nog een rondje lopen. Dit keer was het iets verder dan in de ochtend. Het lopen ging ze goed af. Dit keer hebben ze het op wat motregen redelijk droog gehouden. Ondertussen heeft Désiree kaartjes gemaakt en heeft Marc geluierd. 

Hilbert en Jolanda konden niet genoeg krijgen van het lopen. Na het brood eten zijn ze namelijk nog een keer een rondje gaan lopen. Dit was hetzelfde rondje als eerder op de dag, maar dan in tegengestelde richting. De GPS gaf aan dat het rondje zo’n 4,5 km was. In totaal hebben ze dus een kilometer of 11 gelopen, ondanks de blessures. Désiree en Marc komen vandaag nog niet aan de één, aangezien zij een echte rustdag hebben genomen.

Hopelijk gaat het morgen verder de goede kant op met de knie van Hilbert en de ontsteking van Jolanda. Er wordt de komende dagen weer wat beter weer voorspeld, dat mag ook wel na deze verregende dag (de eerste in een week tijd), dus is het weer de planning om te gaan wandelen.

Dag 7 - Zaterdag 23 juli

Gisterenavond hebben Hilbert, Désiree en Marc een paar potjes gerummygamed. Dit keer was Désiree de succesvolste. Zij won twee van de drie spelletjes. Hilbert won er één. 

Wat gisteren niet vermeld is, is dat Jolanda ook enig lichamelijk ongemak heeft gekend. Ze is gisteren op één van die “paadjes” gestoken door een insect. De plek is inmiddels aardig ontstoken. Omdat ze bekend is met dit fenomeen is ze begonnen met het smeren van Hydrocortison, wat een paar jaar terug ook als middeltje tegen die beet is gegeven. Dit middel hebben we altijd op voorraad, omdat het ook dienst doet als eczeemzalf. Hilbert, de andere patiënt, heeft nog steeds erg last van de knie, waar nog steeds veel vocht in zit.

Vanmorgen kwam Désiree uit de badkamer rennen, ze had een teek op haar heup. Met de tekentang was het beestje snel verwijderd. Toen hij er uit was leefde hij nog, dus hopelijk heeft hij geen gif achtergelaten. Even in de gaten houden.

De planning voor vandaag was een dagje naar Paderborn. Dit is een stad ter grootte van Enschede, derhalve zou er meer te beleven moeten zijn dan in de dorpjes hier in de omgeving. Van de bakkersvrouw had Hilbert reeds gehoord dat er deze week feest wordt gevierd in Paderborn, het Libori feest. Het is een feest met kerkelijke oorsprong, maar tegenwoordig ook een volksfeest. 

Tegen half elf zijn we weggereden en iets voor twaalven waren we in Paderborn. De auto hebben we geparkeerd bij het centraal station. Het parkeren hier was niet gratis, maar met vijf euro voor een hele dag ook niet extreem duur. 

Vanaf het station zijn we richting het centrum gewandeld. Bij de eerste indruk leek Paderborn inderdaad al meer een stad dan de dorpjes hier in de buurt. De grotere winkelketens zijn hier vertegenwoordigd, alsmede meerdere warenhuizen. Van het feest hadden we nog niet veel gemerkt in het begin, maar het was al wel gezellig druk in de stad. Op verschillende plaatsten waren bier- en eettentjes geplaatst. 

In de buurt van het stadhuis hadden ze een Frans dorp opgebouwd, met allerhande franse gerechten en natuurlijk wijn. Op de pleinen rond de Dom was er een soort grote braderie, waar allerlei leuke dingen verkocht werden. Dit was duidelijk anders dan een wekelijkse warenmarkt.

Halverwege de middag heeft Marc, bij een bakkerij, op een kop koffie, met een lekker stuk taart erbij getrakteerd. Hierna hebben we ons rondje door het centrum van de stad vervolgd. De route ging onder andere door een parkachtig stuk, waar diverse bronnen te vinden zijn van de rivier de Pader. Het water wat door de stad stroomt is dan ook erg helder. Aan de rand van het centrum staat al een watermolen. Wat aangeeft hoeveel water er uit de diverse bronnen naar buiten stroomt.

Eerder op de middag hadden we al een restaurant gezien wat het best te vergelijken is met de wokrestaurants in Nederland. Het verschil is echter dat er in plaats van gewokt, alle gerechten op een bakplaat bereid worden. Daarnaast waren er de diverse voor- en bijgerechten, die we ook kennen van de wok in Nederland. Groot verschil was de prijs, want het “all you can eat” menu koste hier maar € 12,80, waar in Nederland meestal meer dan € 20,- moet worden neergeteld. Tegen etenstijd gingen we dus naar dit restaurant om een warme maaltijd te nuttigen. Het was een mooi opgezet restaurant, het was erg schoon en het eten was erg lekker. Bovendien was het gezellig druk.

Na een kleine twee uur aan tafel te hebben gezeten hadden we onze buikjes vol en zijn we weer richting de auto gelopen. Het was inmiddels tegen achten, dus de hoogste tijd om naar huis te gaan.

Na de koffie zijn Désiree en Jolanda nog wel een keer naar bed gegaan, want de vermoeidheid sloeg toe. Zo gek is dat natuurlijk ook niet, want de route die we door de stad hebben gelopen was ruim 10 kilometer lang, dan nog niet eens de meters meegeteld in de diverse winkels. Rummygame zit er vanavond dus niet meer in, morgen in de herkansing. 

Ten slotte nog een update vanuit de ziekenboeg. Aan het eind van de dag liep het been van Hilbert behoorlijk vol. Hopelijk gaat het na de nacht weer wat beter. Jolanda’s enkel was na de dag lopen behoorlijk opgezet en rood. Voordat ze naar bed is gegaan heeft ze goed gekoeld. De vorige keer duurde het enige weken voordat de ontsteking was opgelost. Bij Désiree was er alleen nog een klein puntje van de beet te zien. Er waren (nog) geen rode kringen ontstaan. Hopelijk blijft dat zo.

Morgen staat er een rustdag op de planning. Misschien een klein rondje lopen in de buurt, of een bezoek aan het schuttersfeest in Assinghausen. Het hangt ook van het weer af, want de voorspelling zijn niet al te positief, waar we vandaag geluk hebben gehad met drie spetters regen.

Dag 6 - Vrijdag 22 juli

Vandaag was er voor de verandering eens geen regen voorspeld, derhalve waren de plannen vandaag om te gaan wandelen, en geen plaatsje te bezoeken. Marc had een rondje uitgezocht waar een flink aantal geocaches aan zouden liggen.

Tegen een uur of elf zijn we naar Grönebach gereden. Hier midden in het dorp hebben we de auto geparkeerd. Gelukkig hadden we de route ook in de GPS staan, want de eerste aanwijzingen konden we niet vinden. Het was een uitgezet rondje, dus we hoefden alleen maar de bordjes te volgen.

Al na een paar honderd meter ging het pad over in weiland. Tussen een paar paaltjes liep het “pad”. De eerste caches waren snel gevonden. Alsmede een paar weiden met schapen en koeien, wat vooral Désiree erg interessant vond. Na een klein stukje werd het pad steeds smaller. Uiteindelijk ging het over in een stronkenpad waar goed lopen nauwelijks mogelijk was. Dit ondanks het een bestaande route was. Voor oudere mensen, die niet al te goed te been zijn dus niet erg geschikt.

Aan het eind van het pad stond een hut, waar je kon schuilen, maar wat volgens ons ook gebruikt wordt in de winter als opwarmplaats tijdens het langlaufen. Op de route zijn we meerdere van deze hutjes tegengekomen. Verder bergopwaarts zagen we plotseling twee reetjes op het pad staan. Maar riep wellicht iets te enthousiast waardoor ze op de loop gingen. Helaas hebben we ze ook niet weer gezien.

Gedurende de wandeling werd het wat lichter in de lucht, tegen het eind van de middag kwam zelfs de zon er nog door. Echter de temperatuur bleef achter, met een graad of 16 hadden we het wel gehad. Tevens was er een vrij stevige wind, waardoor het ondanks het droog was toch enigszins herfstachtig aandeed.

Bij een oud spoorbruggetje waren we op zoek naar een geocache. Hilbert gleed bij het zoeken weg en ging door zijn knie. De knie zwol direct op, en was pijnlijk. We hadden direct terug kunnen gaan naar de auto, maar zoals we Hilbert kennen  ging hij ook nu door.

Uiteindelijk kwam de teller op circa 13 kilometer uit. Omdat we vlak bij de bron van de Ruhr waren, zijn we daar nog even met de auto naar toe gereden. De bron stelt an sich natuurlijk niet veel voor. Maar het was toch even leuk voor de foto.

In Winterberg zijn we op zoek gegaan naar een leuke tent om te eten. Van de week hadden we al een leuk Tiroler restaurant gezien dat ons wel wat leek, dus daar zijn we naar binnen gegaan. Jolanda ging voor een dagmenu. Deze bestond uit kalkoenfilet, een kleine salade en gekookte aardappelen met spekjes. Hilbert had een steak, met een een gebakken ei erop, boontjes en gebakken aardappelen.  Désiree had een schnitzel met tomaat en kaas overbakken, een kleine salade en aardappelpartjes. Marc had varkensfilet met zuurkool eronder en gebakken aardappelen. Het eten was allemaal erg lekker.

Na het eten zijn we naar huis gereden en nu maken we ons op voor een potje Rummygame. Kijken wie er vandaag het best / gelukkigst is!

Dag 5 - Donderdag 21 juli

Van het Rummygamen is gisteren weer weinig terechtgekomen. Uiteindelijk lag de hele familie, op Marc na, om kwart over tien al in bed. Vandaag in de herkansing!

Zoals gisteren al aangekondigd begon de dag van vandaag hetzelfde als de andere dagen. Hilbert die naar het kleine winkeltje in het dorp ging om broodjes te halen. Zoals de laatste dagen gebruikelijk stonden de broodjes reeds klaar.  Behalve met broodjes kwam Hilbert vandaag ook met een zoete versnapering voor bij de koffie thuis. 

Helaas regende het vanmorgen nogal stevig door. Dit betekende dat we niet meteen op pad konden om een leuke wandeling te maken. In de ochtend zijn we dan ook in het huisje gebleven. In het huisje lagen DVD’s van een reis over de Route 66 en één over motorrijden in het Sauerland. Dit waren verslagen van reizen die mensen hadden gemaakt. De verhuurder heeft een reisbureau (gehad) die motorreizen organiseert. Het waren best leuke films, met goede muziek eronder. Onder het film kijken hebben we de heerlijke versnaperingen burgemeester gemaakt.

Na de middag klaarde het weer wat op. Dus hebben we alsnog een wandeling uitgezocht. Deze zou gaan richting een bergmeertje, waarvan we op internet leuke foto’s hadden gezien. Op een paar druppels uit de bomen na is het droog gebleven. Bij het meertje aangekomen bleek het een beetje een afknapper te zijn. Op een hoog punt kon je nèt het meertje zien. Maar zo fraai als op de foto’s was het niet. Na een afdaling over een niet al te goed onderhouden (smal) pad kwamen we aan de voet van de volgende klim. Bovenop de klim kreeg Désiree last van een hongerklop. Tijd voor pauze dus. Helaas was er tijdens deze pauze weinig tijd voor rust. Er was namelijk een lieve wesp die Désiree lastig kwam vallen. Ze sprong van het bankje op en rende in het rond. Uiteindelijk hadden we toch onze broodjes op en hebben we onze weg vervolgd.

Op een punt op een kleine kilometer van huis konden we kiezen om nog een klein stukje bij de route aan te plakken, of rechtstreeks naar huis te gaan. We hebben er voor gekozen om nog even van de doorbrekende zon te genieten en een klein stukje om te lopen. Uiteindelijk was de route ruim tien kilometer.

Na het slot van de Tour de France etappe te hebben gekeken, zijn we op weg gegaan om wat te eten. In Siedlinghausen wilde Désiree graag voor Gyros gaan. Dit om vast te wennen voor als ze over een paar weken bij haar halfzus in Griekenland is. Wij kwamen bij een soort cafetaria uit, waar ze een paar gezellige zitjes hadden. Uiteraard nam Désiree dus de Gyros schotel. Ook Jolanda en Marc leek dit wel wat en namen dus hetzelfde. Hilbert had een cordon bleu met salade en patat. 

Toen het eten op was hebben we nog even een paar boodschappen gedaan bij de Kaufpark. De planning is om zo dadelijk nog een spelletje te spelen, maar of het ook daadwerkelijk gaat gebeuren…

Dag 4 - Woensdag 20 juli

Toen we vanmorgen opstonden was het voor het eerst niet zonnig. Het was miezerig tot regenachtig weer. In de vroege ochtend had Hilbert alweer broodjes gehaald beneden in het dorp. Hij is hier inmiddels al berucht, want ondanks de broodjes reeds uitverkocht waren, jaja om 8 uur, hadden ze al een zak voor ons klaarstaan.

Na het ontbijt maar eens een blik op de buienradar geworpen. Vanuit het oosten zou het droger worden, en in de middag zou het droog blijven. Van de buurvrouw hadden we gehoord dat Korbach een gezellig plaatsje zou zijn om te winkelen. De dorpjes hier in de buurt hebben niet echt een centrum, dus een stadje met iets uitgebreidere voorziening zou wel eens weer leuk zijn.

Tegen een uur of elf zijn we in de auto gestapt voor een ritje van een klein uurtje. Inmiddels was het droog geworden en was de planning dus om onderweg nog een wandeling te gaan maken. Waar je in de buurt van Winterberg overal parkeerplaatsen ziet waar wandelroutes beginnen, kwamen we ze nu niet tegen. Een kilometer of drie voor Korbach zagen we eindelijk een parkeerplaats waar wandelroutes zouden moeten beginnen. Helaas was er geen informatiebord, dus moesten we op de GPS een route uitzetten. Deze route ging over paden die wel op de kaart stonden, maar er in het echt niet waren. Dus maar een pad verder dan gepland en het ging wel goed.

Het eerste deel van de route ging door het bos, terwijl het laatste deel langs de bosrand liep met uitzicht op Korbach en een wat vlakker/ weidser landschap. De route was uiteindelijk zes kilometer lang. Vervolgens met de auto verder gereden naar Korbach.

We hadden de auto nog niet in de parkeergarage staan of we kwamen al een winkeltje tegen met prularia. Désiree en Jolanda konden hun lol niet op. Elk kwamen ze met wat beeldjes weer naar buiten. Vervolgens bleek het centrum van Korbach te bestaan uit twee delen. Het ene deel was de winkelstraat van enkele honderden meters lang. Inderdaad dus een stuk groter dan de dorpjes in de buurt van Silbach. Het andere deel was de oude stad. Dit bestond uit vele vakwerkhuizen en een oude stadsmuur. Na een wandelingetje door het oude deel van de stad zijn we nog even gaan winkelen. Uiteindelijk was het half zes toen we weer bij de auto waren.

Op de terugweg naar huis kwamen we door Willingen. Hier hebben we een tussenstop gemaakt voor het eten. We kwamen in een modern Italiaans restaurant, waar we met Italiaanse charme werden ontvangen. Hilbert had een pizza speciale, met de normale ingrediënten en ook verse tomaat en sla. Désiree ging voor de vertrouwde lasagne. Jolanda had één of andere gekleurde pasta en Marc had een soort spaghetti met champignon roomsaus. Gezien het pastadag was koste de gerechten van de pasta eters slechts € 6,50. Hierdoor hadden we nog geld over voor een lekker Italiaans ijsje. We hadden elk een hoorntje met 2 bolletjes ijs. Heerlijk!

Vervolgens zijn we rustig naar huis gereden. Vanavond zullen we waarschijnlijk weer een spelletje spelen, waar we gisteren geen zin in hadden. Wat we morgen van plan zijn is nog een vraagteken. De dag zal in ieder geval beginnen als de voorafgaande, Hilbert op weg naar de bakker.  

Dag 3 - Dinsdag 19 juli

Vanmorgen zijn wij rond half 8 opgestaan, om uiteindelijk rond 10.30 uur te beginnen met onze wandeling, wij zijn vandaag gaan wandelen richting Winterberg om uiteindelijk daar te gaan winkelen. Tijdens de wandeling was er een route afgezet vanwege werkverkeer, waardoor we twijfelde welke kant op te gaan, uiteindelijk kwamen we op een pad waarvan we ineens tegen een bungalowpark aanliepen van Landal. Ineens bedacht Hilbert zich dat er een dochter van een collega werkt, dus die zijn we gaan zoeken, toen we bij Landal het restaurant en speeltuin aankwamen had Hilbert haar binnen al gevonden, dus toen hebben we daar gezellig op het terras een koffie en een mineraalwater gedronken.

Uiteindelijk zijn we verder gelopen richting Winterberg om daar te gaan winkelen, Jolanda is in de gebruikelijke prularia winkels geweest, en ik ben bij de drogist DM geweest.. Daar heb ik 18 lakjes gekocht *shame on me*!!

Terug zijn we met de trein van Winterberg terug naar Silbach gegaan, even thuis ons gedouched en omgekleed, om vervolgens in Siedlinghausen te gaan eten, we waren daar bij een Gasthof, eerst leek het niks, maar het eten was er erg lekker, ik denk dat dit kwam omdat er in de hoek van het restaurant gedeelte een groepje opa's aan het pokeren was. Ik had zelf een schnitzel, Marc had goulash, Jolanda had een soort rollade, dit heet eigenlijk schweinbraten. Hilbert had een schnitzel met roomsaus, kaas en schinken, en die was zo te horen behoorlijk machtig, gezien ik nog wat van hem meekreeg.

Zojuist kwam hier de verhuurder gezellig een bakje koffie drinken, en vragen of we nog problemen hebben ondervonden. Straks gaan we misschien nog even een spelletje rummygame doen. Hoewel dat nog niet zeker is, want gisteren had Hilbert 3 van de 4 spelletjes gewonnen.

De plannen van morgen zijn nog niet bekend, omdat er hiet zojuist een behoorlijke donkere wolk komt aandrijven, dus we weten nog niet wat de nacht/ochtend ons gaat brengen, dat weet je hier vooraf niet, vandaag zou het ook regenen en was het 20 graden!! en zeer zonnig..

Dag 2 - Maandag 18 juli

Na gisteren avond slecht te kunnen slapen, ik kan niet goed tegen donsdekbedden, Hilbert is nog speciaal naar de verhuurder geweest een andere deken halen, heb ik verder wel goed geslapen tot 7.15 uur. Daarna dacht ik, laat ik Marc, Hilbert en Jolanda ook maar wakker maken! Om 8.15 uur ben ik met Hilbert samen de deur uit gegaan om ons lekkere harde duitse broodjes te halen. Morgen ga ik niet meer mee, want je moet over een padje wat misschien wel 30% stijgt op een paar meter, een echte kuitenknijper dus..

Om 10.15 uur zijn we op pad gegaan, omdat ze 's morgens nog redelijk droog weer voorspelde, we hebben een rondwandeling gemaakt, zo'n beetje om Sillbach heen. Ondanks dat we ons verlopen hebben, tja wat wil je anders met Marc als gids, viel de totale afstand heel erg mee, we hebben 8 km gelopen in een ruime 2 uur tijd.

Vervolgens zijn we naar huis gegaan om broodjes te eten en ons klaar te maken om naar een plaatsje te gaan, dat werd Olsberg, omdat we daar al eens geweest waren. Echter viel dit tegen, er waren veel winkels inmiddels niet meer, maar er stond minder leeg dan 3 jaar terug. Alleen is mijn Schlecker er niet meer, dus nog geen nagellakjes, cosmetica, shampoo en voetenvijl kunnen scoren - mijn voetenvijl is vanmorgen gebroken - wel heb ik bij de supermarkt een grapefruit gekocht, dus die ga ik vanavond burgemeester maken.

Uiteindelijk omdat we toch al in Olsberg waren zijn we wezen kijken in Assinghausen, het gehucht waar we 3 jaar geleden verbleven, we gingen kijken of Kettler er nog zat, en of hij ons nog zou herkennen. Toen we binnen kwamen werden we door zijn vrouw verwelkomd, zij vertelde ons nadat we het vroegen dat de heer Kettler zelf onder de tractor aan het sleutelen was. Jolanda en ik zijn toen even wezen kijken, maar hij herkende ons wel, kon toch ook niet anders, later kwam Marc ook nog maar even buiten kijken. Hilbert, Jolanda en ik hadden een hawaï snitzel, met aardappelkrokketjes en een salatteller, Marc had een sweinenrucksteak, wat een soort filetlapje is met ui erover gebakken en kruidenboter, daarbij ook een salatteller en patat. Ohhh we hadden trouwens vooraf nog stokbrood met kruidenboter en reuzel (Brrr).

Op de terugweg in de auto duurde het langer dan nodig was, vanwege het gisteren benoemde feest hebben we 20 minuten in de file gestaan bij Siedlinghausen, maar uiteindelijk natuurlijk wel thuis gekomen.

Vanavond gaan we denk ik wel rummikubben, of zal ik zeggen rummygamen? Dan is het zeker taalkundig correct, morgen weet ik nog niet precies wat we gaan doen, maar waarschijnlijk (als het weer meewerkt) gaan we lopen richting Winterberg en met de trein terug naar het dorpje (Sillbach dus ;-))

Tot slot nog een mooie paarse bloem, om te laten zien hoe ver onze hobby fotograaf Marc is met zijn trucjes hahaha

Dag 1 - Zondag 17 juli

Omdat gisterenavond het meeste al was ingepakt was er vanmorgen niet al te veel meer te doen in huis. Tegen kwart voor tien zijn we dan ook vertrokken van de Perseusstraat. Afgesproken was om nog naar Oma Kuik te gaan, omdat ze ons dan maar één zondag hoeft te missen. Bij oma hebben we tussen de middag een kommetje soep en een broodje vlees gegeten. Mama heeft oma de haren nog maar even weer mooi gemaakt.

Na het eten zijn we in de auto gestapt voor een ritje naar het Sauerland. Omdat we bij oma een lange pauze hadden gehouden voelden we ons niet geroepen om onderweg halt te houden op een parkeerplaats. De reis ging voorspoedig, totdat we de snelweg afwaren. De GPS reageerde erg traag, met als gevolg dat we een afslag misten. Uiteindelijk via slingerweggetjes op de bestemming gekomen.

Wij waren nauwelijks uitgestapt of Maria kwam al naar buiten. Ons appartement is de onderverdieping van een huis met een mooi uitzicht op het kleine dorpje Silbach (gemeente Winterberg). Alles zag er keurig en schoon uit. Niets op aan te merken!

Onderweg hadden we gezien dat er in Siedlinghausen schützenfest was. Gezien we het vorig jaar in Belecke ook leuk vonden besloten we even te gaan kijken in het dorp drie kilometer van ons appartement. Helaas waren we aan de late kant, en hebben we weinig van de optocht kunnen zien. Vervolgens hebben we even in het dorp rondgekeken. Hier waren in ieder geval een aantal eetgelegenheden te vinden, alsmede in ieder geval een supermarkt. Hier kunnen we morgen(maandag) dus boodschappen doen.

Na het brood eten is Désiree gaan hobby-en. De overige drie voelden toch wat meer voor een wandeling om de omgeving te verkennen, gezien het weer er ook goed uitzag. De omgeving is wat meer glooiend dan waar we vorig jaar zaten. Ook hier is er een afwisseling tussen bos en weiden. De echte landbouw is hier niet te vinden, waar er bij Allagen veel gerst werd geteeld. De wandeling ging dan ook door gevarieerd gebied. Eerst een stuk bergop door het bos, vervolgens langs het riviertje “Namenlose” weer richting Silbach. Onderweg belde tante Ellen. Mama had echter moeite om haar te verstaan. Tja hoe zou dat nou komen. Nou zou het misschien kunnen zijn dat je de telefoon op de kop houd?! Het dorp zelf zag er ook verzorgder uit dan Allagen. Er zijn hier geen vervallen huizen. Veel gelegenheden om inkopen te doen zijn er niet, wel zijn er twee restaurants die goed aangeschreven staan. Het laatste stukje van de wandeling ging weer bergop richting het appartement.

Na de koffie hebben we vandaag niet veel meer gedaan. De traditionele Rumikub is vandaag nog niet uit de doos geweest. Morgen een nieuwe kans. Wat de planning voor morgen is, is nog niet bekend. Dat hangt ook af van het weer. Dat zullen we dus even afwachten. Als de dag van vandaag een voorbode is mogen we niet klagen, we zullen zien!

En tot slot de leukste foto van vandaag, Jolanda die de telefoon verkeerd om heeft en maar niet begrijpt waarom ze tante Ellen niet kan verstaan... ;-)

Welkom - Even voorstellen

Goede dag,

Welkom op onze blog waarop je onze reisverhalen kunt lezen!

Wij zullen ons even kort voorstellen, wij zijn Désiree Hoogeveen, 22 jaar uit Enschede, en Marc Kuik, 26 jaar uit Enschede, wij zijn een stelletje, en al 5½ jaar gelukkig samen.

Eerder hadden we een andere blog, waar ook de hobby van Désiree opstond, maar dit werd erg onoverzichtelijk. Vandaar een nieuwe blog voor enkel en alleen onze reisverhalen, onder reisverhalen verstaan wij ook dagjes uit op bijvoorbeeld de veluwe en weekendjes weg. Leuke wandelen en fietsroutes zullen wij ook met je delen!

De eerste vakantie waar je de reisverhalen van kunt lezen is van 17 juli - 28 juli, wij gaan dan met Marc'ouders naar Sauerland, naar het plaatsje Silbach, dit ligt dichtbij Winterberg, zo'n 5 km daar vanaf.

Wij wensen jullie veel plezier met het lezen van onze reisverslagen en tot snel !

Lieve groetjes Désiree & Marc