Rome dag 5

Vanmorgen is alweer de laatste ochtend in Rome. Dus dat betekend spulletjes weer bij elkaar pakken en de tas inpakken. Met Désiree gaat alles goed, met Marc iets minder. Hij heeft een stevige verkoudheid te pakken heeft het hoofd vol zitten.

Na het ontbijt hebben we tegen kwart voor tien afscheid genomen van de mensen van het B&B. Zij waren op dat moment bezig met het verschonen van een andere kamer, de onze kon nu dus ook in de wachtrij.

Gezien de tassen die we bij ons hadden besloten we het redelijk rustig aan te doen. Een bezoek aan het Vaticaan hebben we deze keer laten schieten. Nu is het toch al zo dat Rome de eerste stad is de we bezoeken waar we aan drie hele dagen geen genoeg hadden. Dus er zal in de toekomst nog wel een tripje Rome inzitten.

We zijn overgestapt op de metro vlak bij de Sint Pieter, om vervolgens te gaan relaxen bij de Spaanse trappen. Hier hebben we een klein uurtje gezeten en heeft Marc maar eens een paracetamol ingenomen, in de hoop dat de hoofdpijn wat zou afzakken. Dit was gelukkig het geval. Na het uur besloten we rustig door de winkelstraat te gaan lopen. Langs de Via del Corso kon Désiree het niet laten om nog een ondergoedwinkel in te gaan. Hier vond ze net als gisteren weer een leuk en ook goedpassend stelletje.

Vervolgens zijn we richting Vittoriano gelopen, het nationaal monument waar we gisteren ook waren. Nu nog een paar foto’s geschoten bij daglicht. In een parkje heeft Désiree de duiven de laatste kruimels TUC gevoerd, die dit erg lekker vonden. Angst hadden ze op het laatst niet meer voor ons. Marc heeft ondertussen nog wat foto’s gemaakt op het Capitool, ook een van de 7 heuvelen van het klassieke Rome.

Langs de keizerlijke fora, of beter gezegd de overblijfselen hiervan, zijn we weer richting het Coloseum gelopen, alwaar we de metro konden pakken naar Ostiënse. Bij het Coloseum heeft Désiree haar o zo verdiende slush gehad (citroensmaak). Op station Ostiënse hebben we ons weer voorzien van de veel te dure treinkaartjes naar het vliegveld. Deze acht euro hadden we ons ook beter kunnen besparen, want zoals verwacht werden we ook nu weer niet gecontroleerd. Deze hele week zijn onze kaartjes niet één keer gecontroleerd. Nu snappen we ook wel waarom de boetes zo hoog zijn. Als er een keer gecontroleerd wordt zullen er wel heel veel zwartrijders in de trein zitten.

Goed drie uur waren we op het vliegveld, alwaar we op zoek gingen naar wat te eten. Désiree had wel weer zin in een salade van de Mac, echter zat de Mac hier achter de douane. Bij de overige stalletjes konden we niets vinden, dus zijn we maar door de veiligheid check gegaan. Helaas had deze Mac geen salade dus heeft Dees een BigMac menu besteld, van het drinken en de friet heeft Marc een deel mee gehad. Aangezien hij niet veel zin had in eten op dit moment.

Om goed vijf uur konden we het vliegtuig in, welke we eerder op de middag zagen landen toen we bij de Mac zaten. In het vliegtuig kregen we net als op de heenweg weer twee boterhammen. Dit keer was er geen witte bij. Op de ene zat Eier-kaassalade en op de andere kipfilet en één of ander salade. Désiree vond die met Eier-kaassalade niet zo lekker, de andere wel. Zo kwam het dus dat Marc 3 boterhammen had. Om goed half acht landden we op Schiphol, zo’n twintig minuten eerder dan gepland. Dit was dus het einde van deze trip. Nu zitten we in de trein op weg naar Den Helder om even bij Désiree haar ouders op bezoek te gaan, omdat we niet weten of Dees de komende weekenden moet werken. Morgen gaan we bijtijds richting Enschede om de verjaardag van Marc’s vader te vier (hij is de 25-ste 60 geworden).

Rome dag 4

Om maar even te beginnen waar we gisteren eindigden. Met Désiree ging het vanmorgen wel weer beter. Nog wel klein beetje hoofdpijn, maar die was naar het ontbijt verdwenen. Marc had de laatste dagen wat last van de keel, en nu begonnen ook de oren vervelend te doen. Het lijkt op een beginnende verkoudheid. Wellicht met dank aan al die fijne airco zo her en der.

Net als de afgelopen dagen zijn we ook vandaag weer rond tien uur vertrokken uit Ottavia. Deze keer zijn we vlak bij de Sint Pieter overgestapt op de metro om richting Piazza del Popolo te gaan. Hier staat één van de vier basilieken die Rome rijk is. Volgens de reisgids was het een bijzondere kerk, echter vonden wij dat nogal tegenvallen. Dus na een kort rondje zijn we weer opgestapt.

Het volgende punt op de route die we nog van plan waren was de San Clemente. Hier zouden resten uit 2000 jaar opgegegraven zijn. Echter kwamen we op onze route eerst lang een van de andere drie basilieken, de San Giovanni. Deze kerk was erg groot en fraai opgezet. Binnen zijn diverse beelden van al de apostelen en een tombe van één of andere paus. Ook was deze kerk weer flink belegt met (blad) goud. Hier heeft Désiree een rozenkrans gekocht waaraan afbeeldinkjes bevestigd zijn van al de vier basilieken in Rome.

Vervolgens zetten wij onze wandeling voort richting de San Clemente. Daar om half één aangekomen kwamen we tot de ontdekking dat ze siësta hadden van 12 tot 15 uur. Dat schoot dus lekker op. Gezien de ervaringen op eerder dagen besloten we een bankje op te zoeken in een park, in de schaduw, en een lekker (water)ijsje te nemen.

Na een tijdje zijn we iets verder gelopen naar het Coloseum, om daar verder van onze siësta te genieten op een steen, aan de schaduwzijde van het bouwwerk. Tegen een uur of half 3 waren we van plan om even een tussendoortje te eten. Echter de broodjes rond het Coloseum waren duur en zagen er niet lekker uit. We besloten om even de metro te pakken naar het Termini station, om daar bij de McDonalds een bak sla te halen. Echter was het bij de Mac zo druk, dat we besloten maar niet te blijven hangen op zoek naar een plek om de sla op te eten, maar de twee bakken in de tas te doen en weer terug te gaan richting Coloseum om daar op ons vertrouwde stekkie de sla burgermeester te maken. Vele mensen liepen verlekkerd kijkend langs terwijl zaten te genieten.

Tegen vieren zijn we wederom richting de San Clemente getogen. De kerk an sich viel ons een beetje tegen. Dit zal wel komen doordat we al veel mooiere hadden gezien. Bovendien was het ook fijn dat je nergens foto’s van mocht maken. Hebben we wat te verbergen?

Vervolgens wilden we toch eens kijken wat er onder de grond te zien was. Dit bleek € 5,- pp te kosten. Terwijl in onze paar jaar oude reisgids nog € 3,- vermeld stond. Echter we besloten het toch maar te doen. Duidelijk werd dat Rome uit verschillende lagen is opgebouwd. Bovenop (de restanten van) een oud gebouw werd weer een nieuw gebouw neergezet. Beetje bij beetje heeft men dat in deze kerk, of beter onder deze kerk, blootgelegd. Fraaie oude mozaïeken vloeren en fraai fresco’s zijn teruggevonden. Tevens is er een “huis” uit de eerste eeuw na Christus gevonden op een diepte van ik schat 10 meter. Dit huis is heden ten dage dus nog steeds het fundament van de huidige kerk.

Omdat Désiree toch nog wat winkels wilde zien, zijn we nadat we waren uitgekeken in de kerk waar naar het Termini Station gegaan. Hier ligt een winkelcentrum onder de grond. Désiree was al een lange tijd op zoek naar een goed passende bh, en warempel hier vond ze er één. Het heeft ongeveer een half uur geduurd voordat de winkelmedewerkers aankwamen met iets wat goed paste. Teven had ze 3 onderbroeken van een of ander speciaal stofje. Deesje helemaal blij.

Vervolgens zijn we via de Via Nazionale richting het Piazza Venezia gelopen. Dit is ook een straat waar nog vele winkels aanzitten. Inmiddels was het rond zevenen en gingen we op zoek naar een restaurant om te eten. We kwamen bij een trendy zaak terecht vlak bij het Piazza Venezia. Buiten werd geadverteerd met eten en drinken voor samen een tientje. Binnen bleken dit meer een soort voorafje te zijn. Echter wij zaten goed en besloten hier toch te eten. Het bleek een viersterren hotel te zijn. Wij wilden een pasta en een pizza, toen zei de kelner dat we dan beter beneden aan de bar konden gaan zitten omdat het daar goedkoper was. Echter wij vonden het wel gezellig en zijn blijven zitten. Désiree had een pizza funghi (champignons) en Marc had een pasta carbonara. Beide was echt heel erg goed. De prijs viel ons uiteindelijk ook nog wel mee, temeer omdat de aardige kelner de servicekosten (wie verzint het?) achterwege liet. Dus was er zelfs nog budget over voor een kleine fooi.

Na het eten zijn we via het Piazza Venezia, waar het nationaal monument staat, gelopen. Een zeer imponerend bouwwerk. Vervolgens tussen de ruïnes van de oude stad door weer richting metrostation Coloseum, om vervolgens van Ostiënse de trein weer terug te pakken naar Ottavia.

Om tien uur waren we binnen in een compleet schone kamer. Blijkbaar is donderdag de dag dat hier de kamers worden schoongemaakt. Désiree is vrijwel meteen gaan slapen en ik doe dat zo ook als ik klaar ben met deze blog.

Wat we morgen precies gaan doen weten we nog niet. Heel misschien nog de Sint Pieter bezoeken, maar dan alleen als het niet te druk is. Anders doen we dat een volgende keer als we in Rome zijn, want in tegenstelling tot andere steden waar we geweest zijn, zijn we hier nog niet uitgekeken. Wat we precies hebben gedaan de laatste dag, alvorens we naar het vliegveld vertrekken, lezen jullie morgenavond vanuit Den Helder.

Rome dag 3 - Oude Rome

Vanmorgen zijn we weer op tijd opgestaan, van het uitslapen is derhalve niets gekomen. Na het ontbijt zijn we richting het station gelopen om richting het antieke Rome te gaan. Eerst eens stuk met de trein, het laatste stukje met de metro. Recht tegenover het Coloseum zijn we uitgestapt. 

Omdat wij al gelezen hadden dat het bij het Coloseum erg druk is om kaartjes te kopen, zijn we richting Forum Romanum gelopen. Ook hier stond een behoorlijke rij. Echter met een minuut of 5 a 10 hadden we ons combinatieticket voor het Forum Romanum/ Panantijn en het Coloseum te pakken. 

Vervolgens zijn we het Forum Romanum ingewandeld. Op zich zijn het hier vooral ruïnes wat te zien is. Wel is er een goede indruk te krijgen van hoe het er vroeger uit moet hebben gezien: Indrukwekkend. Echter is er van die glorie weinig bewaard gebleven. Bovendien stonden er in het “park” nergens informatiebordjes die één en ander verduidelijken. Er was we een gids te koop, of een soort mp3 speler met uitleg, echter dit was schreeuwend duur. Met behulp van onze reisgids hebben we ons toch een aardig beeld kunnen schetsen van hoe het vroeger geweest moet zijn. 

Uiteindelijk hebben we zo’n drie uur in het park rondgelopen en her en der even uitgepuft van de warmte. Dat we er zo lang over gedaan hebben kwam ook door het heuvelachtige terrein, wat in de hitte niet heel erg prettig lopen is. We moeten er niet aan denken dat we hier in de hoogzomer waren! 

Het was inmiddels al ruim over de helft van de middag en we begonnen trek te krijgen. We besloten om door te reizen met de metro naar het Centraal Station, om daar in de buurt wat te eten. Ons idee was om hier ons avondeten te nuttigen. We liepen langs diverse pizzeria’s maar bij elke was er wel wat mis in Marc’s en of Désiree haar ogen. Uiteindelijk kwamen onverrichter zaken aan bij een metrostation. We besloten terug te gaan naar het Coloseum om daar iets te eten te zoeken. 

Bij de uitgang van het metrostation zat een pizzeria. Voor € 8,90 bood deze een pizza aan met een flesje drinken. Dit leek ons dan maar een alternatief. Morgen gaan we wel weer in het echte centrum van de stad op zoek naar iets te eten. De pizza was eigenlijk niet te eten, en werd geserveerd op een plastic bord. Bovendien leek het meer op een opgewarmde pizza uit de supermarkt dan een pizza zoals je hem in Italië verwacht. Wij waren dan ook niet van plan om de volle prijs te betalen, echter er viel niet te onderhandelen met de mevrouw in de bediening. Ze wilde er zelfs de politie wel bij halen die aan de overkant van de (drukke) straat aan het surveilleren waren. De agenten vertelden ons maar te betalen, omdat het eenmaal zo hoort. Maar toen de bediening wegliep zeiden ze ook dat het eten daar erg slecht was. 

Na het eten zijn we naar het Coloseum zelf gegaan. Désiree had niet echt veel puf om de trappen te bedwingen en bleef beneden. Marc ging (uiteraard) wel het hele Coloseum rond. Van bovenaf heb je een mooi uitzicht over de stad, en over het vroegere podium. Toen Marc het hele Coloseum rond was en zich weer bij Désiree aansloot was de bedoeling om nog een wandelingetje te maken tot het zou gaan schemeren, zodat er nog weer wat nachtfoto’s gemaakt zouden kunnen worden. 

Echter was Désiree niet meer in de toestand dat ze nog zin had. Ze wilde liever naar huis. Ze had hoofdpijn, misselijk en duizelig. Marc’s eerste gedachte was een zonnesteek, en Wikipedia bevestigde dit. Blijkbaar had Désiree door de dag heen toch niet genoeg gedronken, ondanks dat je overal in de stad water kunt tappen. Resumerend kwam ze op een hoeveelheid van net aan een liter. Terwijl Marc er al ruim twee liter op had. 

Nu is het aan Désiree om haar vochttekort weg te werken en op tijd te gaan slapen, zodat ze zich morgen hopelijk weer beter voelt. 

Voor morgen staan geen echte specifieke dingen op de kalender. Désiree heeft gelezen over een aantal erg mooie kerken, die wellicht het bezoeken waard zijn. Als het niet te druk is bij de ingang willen we ook de Sint Pieter bezichtigen. Verder zijn er nog een aantal plaatsten die we graag op de foto willen zetten, dan wel overdag, dan wel in het donker. 

Gezien Désiree niet erg geïmponeerd was door de ruïnes, weten we nog niet of ons plan om de laatste ochtend naar Ostia Antica te gaan wel zo geschikt is. Dit is een “stad” van 2 bij 1 km met overblijfselen uit de Romeinse tijd. In dat geval hebben we ook nog de halve vrijdag om dingen in de stad te bezichtigen.

Morgen lezen jullie wel wat wij precies hebben gedaan.

Rome dag 2 - Centrum

Vanmorgen hebben we rond half negen ontbeten. De heer des huizes wilde ons een plezier doen, maar begreep ons van geen kant. Hij kon geen woord Engels. Dit terwijl ons gisteren is verteld dat hij de mailtjes zou hebben beantwoord, logica is er niet. Het ontbijt bestond uit allerlei zoete cakejes en koekjes. Er was echter ook brood (om te toasten), beschuit en crackers. Qua beleg was het wel beperkt tot zoetigheid, jam, chocopasta en zelfs pindakaas. Verder waren er koffie, thee, espresso, vruchtensap, melk en yoghurtjes. Op zich dus weinig op aan te merken.

Na het ontbijt hebben we de trein van iets voor tien richting centrum genomen. We zijn uitgestapt bij het station Sint Pieter. Dit was dicht bij Vaticaanstad en vanaf hier konden we makkelijke het centrum inwandelen. Op het Sint Pieterplein was het al aardig druk toen wij er overheen liepen. Vandaag was echter niet onze dag Vaticaanstad, dus het bleef nu alleen bij een wandeling van A naar B. Aan de andere kant het plein verlatend hebbend, zijn we richting Castello Sant Angelo gelopen. Het is een op zich niet heel fraai gebouw, maar hier konden we wel de brug over richting het centrum van de stad. Hier hebben we ook even op de brug gezeten om mensen te kijken, die er in grote getale langs kwamen. 

Vervolgens zijn we door smalle straatjes gewandeld en kwamen we lang vele boetiekjes, restaurantjes en galerieën op het Piazza Nuvona aan. Dit schijnt één van de mooiste pleinen van de stad te zijn. Er staan op het plein drie fonteinen en het wordt omringt door vele prachtige gebouwen. Ook niet onbelangrijk, er stonden ook vele bankjes waar je lekker kon zitten en genieten van de omgeving, het weer en de mensen. Een bandje van drie muziekanten zorgde bovendien voor een lekker achtergrondmuziekje. Tevens waren er op het pleinen diverse kunstenaars die hun tekeningen aanboden. Aan de authenticiteit twijfelen we echter sterk. 

Na een uur op het Piazza Nuvona te hebben gezeten zijn we lang de senaat richting het Pantheon gelopen. Dit is één van de weinige Romeinse bouwwerken die volledig in tact zijn gebleven. Het is gebouwd als tempel voor de Romeinse goden, echter is het nu in gebruik als, hoe kan het ook anders in Italië, katholieke kerk. Vooral de koepel en de pilaren zijn indrukwekkend. 

Inmiddels was het een uur of twee, en vonden we het tijd om wat te gaan eten. We stonden in dubio of we een (toeristen) menu namen of gewoon een bord pasta. Met in het achterhoofd dat we voor de avond nog niet waren voorzien kozen we er voor een allebei een lasagne te nemen. Dit was een behoorlijk portie. Met het geld dat we over hadden konden we later op de dag nog iets anders nemen, in plaats van naar de supermarkt te gaan voor brood en beleg. 

Op weg naar de Trivi fontein kwamen we lang een hele grote kerk. Van buiten was deze imposant, maar van binnen nog meer. Wat een pracht en praal. Duidelijk is wel waarom er kritiek is op het katholieke geloof, want dit was wel erg overdadig. Wij hebben nog geen idee wat de Sint Pieter ons te brengen heeft. Wij zijn benieuwd of dit nog overtroffen wordt. Waarschijnlijk gaan we niet naar de Sixteinse kapel, aangezien deze onderdeel uitmaakt van het Vaticaanse museum, waar een hoge toegangsprijs voor geld. Gezien we allebei niet veel met kunst hebben is het voor ons jammer geld. Echter in de Sixteinse kapel schijnt echt een meesterlijke schildering te zijn. Deze gaat ons dus voorbij. 

Vervolgens kwamen we bij de Trevi fontein. Een prachtig bouwwerk, echter wij vonden het niet echt de moeite waard om hier uren bij te blijven zitten. Wij zijn doorgewandeld richting de Spaanse Trappen. Ook hier was het weer erg mooi. Dit bevind zich in het deel van de stad waar de dure merken zich verzamelen, en derhalve is het weer leuk om mensen te kijken die hier wel komen om te kopen. Op de trappen zelf hebben we ook een tijdje gezeten om gewoon te relaxen. 

Via het Piazza Popolos kwamen we in een normalere winkelstraat terecht. Hier zaten verschillende winkels die ook in Nederland bekend zijn. Zelfs een H&M. Het was inmiddels tegen half 7 en we vonden het tijd om na te denken over het eten dat we wilden nuttigen. Ons idee was om ergens een salade te nemen. Omdat Désiree altijd gek is van de salades van de McDonalds, hebben we deze opgezocht. Hier hebben we beiden een Cesarsalade besteld, met een beker drinken. De Mac was gevestigd in de buurt van de Spaanse trappen, en nu wilden we in het inmiddels donker, weer terug naar het station bij de Sint Pieter. 

Via diverse punten die we ook eerder op de dag al hadden gezien zijn we teruggelopen naar het station. Onderweg nog een flink aantal foto’s (geprobeerd te) gemaakt, van Rome bij nacht. Tegen 10 over 9 kwamen we op het station en moesten we nog even wachten op de trein. Uiteindelijk was het ongeveer tien uur dat we weer bij ons B&B binnen stapten. Désiree is vrijwel meteen naar bed gegaan en ik ga dat ook doen na het publiceren van deze blog.

Morgen staat het oude Rome op de kalender. De bedoeling is om te beginnen bij het Piazza Venezia en dan richting de (ruïnes van de) oude stad. Hoe we dat vonden lezen jullie morgen.  

Rome dag 1 - Heenreis

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan en hebben we thuis met Hilbert eerst nog koffie gedronken. Gezien onze vlucht om 14.10 hoorde te vertrekken zijn we om zes over tien in Hengelo op de trein gestapt. Pa bedankt voor het naar Hengelo brengen. 

In de trein was het redelijk rustig en we waren keurig op tijd op Schiphol. Voor Désiree wordt het de derde keer vliegen binnen een maand, aangezien ze net terug was van haar vakantie naar Griekenland. Omdat deze vakantie niet was wat ze zich er van had voorgesteld, besloten we om het nog eens dunnetjes over te doen met een stedentrip naar Rome. Voor Marc is het de eerste keer dat hij in een vliegtuig stapt. Hij had geen idee wat het was, maar Désiree vond het de vorige keer al geweldig. 

Om half twee ging de gate open en konden we instappen. Wij zaten helemaal achterin. Marc zat voor het raam om foto’s te maken, Désiree op de middelste van de drie stoelen. Iets later dan bedoeld stegen we op. Ondanks dit iets late vertrek zouden we toch ruim op tijd in Rome aankomen, dit door een gunstige wind. Bij het opstijgen hadden we beiden geen tot weinig last van onze oren.

Tijdens de vlucht kregen we twee boterhammen. Een witte met iets van runderrookvlees en een bruine met kaas. Verder naam Désiree een glas wijn, tja ze is nu eenmaal op vakantie, en Marc een kop koffie. Bij het aanpakken van de koffie ging er echter een klein beetje over de rand. Gevolg een vieze koffievlek op de broek. Later kwamen ze nog een keer met koffie en thee langs met een stroopkoekje. 

Uiteindelijk landen we een minuut of 10 te vroeg op Leonardo da Vinci airport. Tijdens het opstijgen en landen hadden we een klein beetje turbulentie, echter vonden we het nog wel meevallen. Omdat we alleen handbagage bij ons hadden, konden we in Rome zo doorlopen, ideaal. Marc had de voorstelling bij vliegen van het in de trein stappen, en dat kwam ook wel zo uit. Met dank aan het fraaie weer in Europa hebben we wel kunnen genieten van prachtig uitzicht, vooral op de Alpen. 

Op het treinstation moesten we een kaartje kopen naar Rome. Waar we op internet hadden gelezen dat dit ongeveer € 5,50 zou kosten, was dat nu ineens € 8,- per persoon. Wat een prijzen, zeker als je je voorstelt dat 7 dagen binnen Rome gebruik maken van ALLE openbaar vervoer maar 16 euro per persoon kost. Dat zijn de vele ritjes van een half uur meer dan van alleen het vliegveld. 

Op station Travesere moesten we overstappen op de trein naar Ottavia, waar ons bed and breakfast staat. We wilden in de buurt van Travesere wat eten, maar helaas was er in de directe omgeving van het station niets te vinden. We besloten om door te reizen naar Ottavia, en daar wat te gaan eten. 

Aangekomen in Ottavia was de weg naar het B&B een korte. Wij belden aan en meteen werd de poort geopend. Een aardige vrouw begroette ons in haar beste Engels, kortom nog slechter als het onze. Echter ze deed er alles aan om het ons naar de zin te maken. Doordat het net geregend had, liepen we met onze vieze voeten naar binnen waar de plavuizen meteen zwart kleurden. De beste dame vloog ineens weg en kwam terug met een zwabber en een doek die we bij de deur konden leggen als matje. De kamer ziet er prima uit en ook de ontbijtruimte was schoon en ruim. 

Na een eerste bezichtiging zijn we naar de winkel gegaan om een paar boodschappen te doen. Vervolgens bij een, of misschien wel de, pizzeria in het dorp te gaan eten. Ook hier was maar één iemand die, een beetje, Engels kon. Echter ze begreep ons prima. We hadden allebei een pizza met kaas, ham, uiteraard tomaat(ensaus), champignons en ham. Eigenlijk hoorden er ook nog olijven op, maar daarvoor hebben we bedankt. Met een fles water (1 liter) en een tafelkleed, ja daar betaal je in Italië apart voor, waren we € 20,- kwijt, wat ons niet tegenviel. 

Na het eten zijn we weer naar het B&B gegaan om rust te pakken, zodat we morgen fris en fruitig Rome kunnen ontdekken! Wat we morgen precies doen beslissen we morgen wel, en dat lezen jullie morgenavond!

Dag 12 - Donderdag 28 juli

Vanmorgen zijn we op tijd opgestaan, omdat we graag op tijd wilden vertrekken. Hilbert heeft voor de laatste keer broodjes gehaald bij de bakker beneden in het dorp. Désiree vond het leuk om de bakker een kaartje te geven. De bakker zou het kaartje een ereplekje geven op de toonbank bij de kassa. Op de broodjes hadden we de laatste restjes van het beleg wat nog over was. Omdat gisteren het meeste al was ingepakt hoefden alleen de spullen uit de koelkast en uit de badkamer nog te worden verzameld. 

Na het ontbijt hebben we afgewassen en het huisje aan kant gemaakt. Désiree heeft nog een stukje in het gastenboek geschreven. Tegen half tien hadden we alles in de auto en het huisje netjes en trokken we de deur voor de laatste keer achter ons dicht. 

Toen we de sleutel gingen inleveren bij de verhuurster, hebben we nog een praatje met haar gemaakt. Na een tijdje kwam ook haar man er nog even bij staan. Ook voor deze mensen had Désiree nog een kaartje gemaakt, wat ze erg mooi vonden. Wellicht bewaren ze hem zelf, of ze plakken hem bij de tekst in het gastenboek. 

Het was tegen tienen dat we Silbach uitreden. Onderweg naar Enschede kwamen we tussen Dortmund en Münster nog even in de file, bij wegwerkzaamheden. Verder verliep de terugreis even soepel als de heenweg, ondanks het nu een doordeweekse dag was en derhalve meer vrachtverkeer op de straat was. 

Goed half één kwamen we bij oma Kuik aan. Op een kwartiertje rijden van haar huis had ze al gebeld wanneer we kwamen, zodat ze kon zorgen dat het eten klaar zou staan als we er aan zouden komen. Zoals reeds vermeld bestond de maaltijd uit andijviestamppot. Oma zou oma niet zijn als er geen stuk draadjesvlees bij was en een “Duitse” worst. Na het eten hebben we nog even een kop koffie gedronken bij oma, alvorens we verder zijn gereden naar huis.

Thuis aangekomen hebben we de auto leeggehaald en wilde Désiree haar computer opstarten om de e-mail te bekijken. Helaas deed de pc niets meer. Hierdoor moest Marc de hele computer opnieuw installeren. Vandaar ook deze blog zo laat online komt.

Voor bij de koffie had Jan, die voor de planten en de post had gezorgd toen we in Silbach waren, een lekkere vlaai in de koelkast gezet. Hij was erg lekker hoor Jan!

Dit was het laatste hoofdstuk van deze blog voor dit moment. Ongetwijfeld zullen we nog vaak op reis gaan, en zullen er dus nieuwe reisverslagen volgen. Wij hopen dat jullie deze blog met plezier hebben gelezen!

Dag 11 - Woensdag 27 juli

De laatste maaltijd hier in de omgeving,
Het laatste statiegeld inleveren,
De laatste restjes eten opmaken,
Ons laatste rondje over de bergtoppen (voor dit jaar!),
De laatste dingen in onze tassen stoppen.
En ons laatste biertje en wijntje met uitzicht over Silbach.
Het was een TOP vakantie om echt van te genieten!!

Vanmorgen is Hilbert voor de één na laatste keer naar het dorp gelopen om broodjes te halen. Als aandenken gaf de bakker hem een notitieblokje met op de voorkant van elk blaadje een leuke foto, met of zonder leuke spreuk. Tevens vertelden ze hem dat hij geen doorsnee Nederlander was, omdat hij wel hield van een dolletje en een praatje, waar vele landgenoten juist alleen het hoogstnoodzakelijke zeggen. 

Omdat er vandaag goed weer voorspeld was hebben we een leuke wandeling uitgezocht in de buurt van Schmallenberg, een iets groter dorp op zo’n 25 km afstand van Silbach. De wandeling begon in Niedersorpe. Nog voordat we uit de auto stapten begon het te regenen. Er waren geen buien voorspeld in de ochtend en eerste deel van de middag, maar ze waren er dus wel. 

Na een aantal minuten wachten werd het droog en vingen we onze wandeling aan. Vanuit het dal klommen we een heuvel op. Wij kwamen bij een hutje waar drie Nederlanders uit Papendrecht aan een bakje thee zaten. We maakten een praatje, maar de bedoeling was dat we nog een stuk door zouden lopen aangezien we net begonnen waren met de wandeling. Echter toen brak de hemel open, zelfs met een klap onweer. 

Aangezien de hut groot genoeg was voor ons allen zijn we er gezellig bij gaan zitten en hebben we gekletst over van alles en nog wat. Toen het opklaarde gingen de andere mensen verder. Toen wij ons echter klaarmaakten om verder te gaan begon het opnieuw te regenen. Omdat we een mooi droog plekje hadden, hebben we nog even gewacht. Uiteindelijk hebben we zo’n drie kwartier in het hutje gezeten.

Toen we twee kilometer verder waren begon het weer te regenen. Dit keer was er geen hutje in de buurt en kropen we dicht op elkaar onder de twee paraplu's die we bij ons hadden. Ook in deze bui zat weer onweer. Omdat we nu geen dak boven ons hoofd hadden was Désiree een stuk angstiger. Zij wilde eigenlijk het liefst terug naar de auto, maar de bui trok over en de lucht werd weer blauw. Toen wilde ze toch de toch weer vervolgen. In de verte bleef het nog lange tijd rommelen, maar wij hielden het wel droog. 

Op een gegeven moment hadden we het gevoel dat we de verkeerde kant op liepen. Dit terwijl we toch netjes alle markeringen van G tegen waren gekomen. Désiree kwam met de opmerking dat er onder de G nu een naam van een ander dorpje stond. Wij waren dus per ongeluk verder gegaan met een andere route. We moesten een dikke kilometer terug lopen. Toen we weer op het punt waren waar onze eigenlijke route liep hadden we niet zo’n zin meer om nog de resterende kilometers te maken. Mede omdat we ook nog even wilden winkelen in Schmallenberg. We besloten dus de kortste route naar de auto te nemen. Toen we terug waren bij de auto stond er alweer 10 kilometer op de teller. 

Het was nog 5 kilometer rijden tot Schmallenberg. Echter toen we in het dorp waren vroegen we ons even af wat te doen, gezien Hilbert de schoenen en sokken doorweekt had en Désiree niet heel veel puf meer had. Uiteindelijk werd besloten om toch nog een uurtje het dorp in te gaan. Omdat we wel zin hadden in iets warms hebben we bij een lunchroom een kop koffie gedronken, deze keer zonder gebak. Hierna zijn we het dorp doorgewandeld en hebben de dames nog even geshopt. Er waren hier een aantal aparte winkels, waar vooral Jolanda haar hart op kon halen. Désiree heeft nog twee nieuwe shirts gekocht voor de winter. Marc had voor Jolanda een mobiel gekocht als kleinigheidje, en voor Désiree twee eenden ter decoratie van ons toekomstige huis.

Eerst was het de bedoeling om nog even via Winterberg te rijden om daar wat te eten. Het was echter al zo laat, dat we besloten om in Schmallenberg een warme maaltijd te nuttigen. In een gezellig café restaurant, tegenover de plek waar we de auto hadden geparkeerd, hebben we gegeten. Hilbert, Jolanda en Marc hadden een Stoffels schnitzelpfanne. Dit was een “broodplank” waarin een metalen “pannetje” zat waarin het eten geserveerd wordt. Het waren twee schnitzels, met gebakken spek en gebakken aardappelen. Natuurlijk mocht ook de salade weer niet ontbreken. Désiree had een Jägerschitzel met aardappelkroketjes en ook een salade. Het was erg lekker. Tijdens het serveren van de drankjes liet de serveerster twee flesjes bitter lemon omvallen, bijna over de camera van Marc die op tafel lag. Gelukkig ging het net goed.

Na het eten zijn we rustig naar huis gereden, alwaar Marc tijdens de koffie deze blog typt. Jolanda is inmiddels bezig geweest met het inpakken van de tassen, want dit was alweer de laatste volle dag van de vakantie. 

Vanavond nog wat restjes uit de koelkast opmaken, en misschien nog een spelletje. Morgen willen we redelijk op tijd hier wegrijden, omdat we dan tussen de middag bij oma kunnen aanschuiven voor stamppot rauwe andijvie!

Dag 10 - Dinsdag 26 juli

Gisteravond hebben we nog een potje gerummygamed. Allemaal hebben we een potje gewonnen. We hebben echter niet met z’n vieren tegelijk gespeeld. Eerst waren Hilbert, Jolanda en Désiree begonnen, omdat Marc nog bezig was met de blog en foto’s. Daarna nam Marc de plaats van Jolanda in. Toen de dames naar bed waren hebben Hilbert en Marc nog één potje gespeeld. 

Vanochtend in de stromende regen heeft Hilbert weer voor de broodjes gezorgd, door in alle vroegte de bakker te bezoeken. Nog twee dagen dan heeft hij zijn taak volbracht, en heeft hij ons elke dag, op de zondag na, van lekkere broodjes voorzien, chapeau!

In de ochtend bleef het regenen, echter wel minder hard, en de lucht werd lichter. Désiree had geen zin om met een paraplu te gaan lopen, en is thuis gebleven en heeft op de laptop gezeten. Hilbert, Jolanda en Marc zijn wel een rondje gaan lopen. Vanwege de regen hebben we er wel voor gekozen om op de verharde wegen te blijven. Eerst een stuk de berg op achter ons appartement, daarna richting het dal. We hebben door het dorp geslingerd en gekeken welke huizen er tiptop uitzagen, en welke een beetje onderhoud nodig hebben. Toen we alweer in de straat waren zagen we aan de overkant van het dal een reetje in de wei staan. Het beestje stond eerst rustig te grazen, waarna het dartelend in de bosrand verdween. Het rondje duurde goed anderhalf uur, en de afgelegde afstand was zo’n 7 kilometer.

Na de wandeling kreeg Hilbert weer last van zijn been. Deze was behoorlijk stijf en dik. Bovendien werd hij ook een beetje misselijk. Daarom is hij even een uurtje op bed gaan liggen. Met het been van Jolanda gaat het weer de goede kant op. Veel pijn heeft ze niet meer, en de plek wordt ook rustiger. 

Tegen twee uur zijn we richting Willingen gereden, om te winkelen en ook te eten. We hadden de auto geparkeerd bij de Lidl, randje centrum en gratis parkeren. Hilbert wilde graag een keer trakteren op koffie met iets erbij. Bij dezelfde Italiaan waar we vorige week hebben gegeten gingen we op het terras zitten. Eerst zaten we op een onoverdekte plaats, echter gezien de donkere wolken die er aan kwamen zijn we verhuist naar een plaats onder een parasol, ehm beter gezegd een paraplu. Hilbert bestelde een cappuccino met verschillende soorten soesjes. Jolanda had een grote koffie met een stuk rode vruchten taart. Désiree had een wafel met vanillesaus,een bolletje ijs, slagroom en advocaat, geen koffie maar miniraalwater. Marc had een grote ijsco. Echter er ging hier het één en ander mis. Désiree kreeg een wafel zonder advocaat en slagroom en Marc kreeg in plaats van de grote bestelde ijsco een schaaltje met twee bolletjes. Blijkbaar had de ober moeite met het opschrijven van de nummertjes. Uiteindelijk hebben we beiden wel het goede gekregen. Het was erg lekker! Bedankt Hilbert!

Toen dus maar gaan winkelen. Désiree en Jolanda liepen eerst een klein stukje terug naar de Cruse mode winkel. De beide dames hebben het hier samen zo ongeveer een uur volgehouden. Er was grote opruiming. Van de afgeprijsde artikelen ging er nog een keer 20 % af. Désiree was al een tijd op zoek naar spijkerbroeken, nu vond ze er drie in haar maat en tevens betaalbaar. Verder hadden Désiree en Jolanda beiden een blouse gekocht met hetzelfde motief. Jolanda in het paars, Désiree in het blauw. 

Na het uitgebreide bezoek aan deze winkel was er niet zo veel tijd meer over voor de rest van het dorp.

In Willingen zit net zo’n restaurant als in Winterberg, beiden ook van de zelfde eigenaar. Vandaag hadden ze burgerdag. Dit hield in dat je onbeperkt burgers kon eten voor € 8,50. Er waren runderburgers en kipburgers. Uiteraard waren er de bekende burgerbroodjes. Naast burgers was er gebakken spek en friet. Wat niet mag ontbreken is rauwkost en keuze uit vijf verschillende sausjes. Het was erg lekker, maar de sfeer vonden wij in Winterberg beter. Dit werd vooral veroorzaakt door het personeel dat in Winterberg vlotter en spontaner overkwam.

Toen we klaar waren met eten en terug wilden naar huis regende het behoorlijk. Aangezien we maar één paraplu bij ons hadden heeft Hilbert de auto opgehaald en ons voor de deur opgepikt. Onderweg kregen we een plensbui op ons dak, gelukkig is de auto niet lek. Toen we eenmaal de heuvel over waren naar een ander dal leek het alsof daar al in uren geen regen meer gevallen was. Een heftige lokale bui zullen we maar zeggen.

In Brunskappel werd Marc de auto uitgestuurd om een paar foto’s te maken. We zijn al een aantal keer door het dorp gekomen, waar, uit de auto gezien, een leuk kasteeltje en een jachthuis staat.

Omdat Hilbert veel last had van zijn been, had hij geen zin om een spelletje te spelen. Désiree was moe, en ging vroeg naar bed. Marc en Jolanda hebben een potje gescrabbeld. Jolanda heeft gewonnen.

Als het morgen wat beter gaat met Hilbert gaan we nog een mooie wandeling maken, er is namelijk redelijk goed weer voorspeld!

Dag 9 - Maandag 25 juli

Vanmorgen zijn wij vroeg opgestaan, zoals gebruikelijk heeft Hilbert weer broodjes gehaald bij de bakker in het dorp. Nog een paar dagen en dan is dat alweer voorbij..

Met de ziekenboeg is er weinig veranderd, Jolanda heeft nog behoorlijk last van haar been, maar als ze in beweging blijft valt het gelukkig mee, zodra ze stil zit of staat loopt het vol. Hilbert heeft nog steeds een dikke knie, zal de vakantie nog wel duren, maakt er ook niet echt om uit, want hij geeft niet op, zo kennen we hem.

Rond half 11 zijn we hier de deur uit gegaan om te gaan wandelen een paar dorpjes verderop bij Bödefeld. We hebben een route uitgezocht die volgens de informatie 9 km zou zijn, deze wandeling ging langs water, bospaden en elke keer heuvel op en af. Onderweg kwamen we een heleboel modder tegen, hier waren ze bezig met de bosbouw en door de tractoren was het modder geworden.

Ook zijn we een hertenkamp tegengekomen, waardoor we een stuk of 5 reetjes (hertjes dus) zagen lopen. Tijdens de route hebben we een paar leuke bronnetjes gezien, waarbij houten dieren stonden, plantenbakken en leuke waterradjes. De laatste 2 km was er een speeltuintje, en waren er opdrachten zoals over het water lopen (via stenen) en een soort palen waar je overheen moest lopen. Ook was er een zwembadje waar je kon pootjebaden in bronwater, wat ik natuurlijk niet kon laten!

Zoals sommige misschien wel verwacht hadden, hebben we natuurlijk tijdens deze route de nodige geocaches meegepikt, ik dacht zo'n 10 in totaal. Uiteindelijk hebben we zo'n 13 km gelopen, want de routes die ze hier noemen daar zitten de hoogtemeters nooit bij, als met al een leuke route genaamd het Hollenpfad.

Rond 16.30 uur waren we terug in het dorpje Bödefeld, alwaar ik getrakteerd heb op een Magnum Almond, dit was maar € 2,99 voor 4 stuks, daar hebben we in Nederland nauwelijks één magnum voor..

Daarna zijn we terug naar huis gereden om ons op te frissen en richting een restaurant te gaan.

We zijn hier beneden in het dorp wezen eten bij Büker, wat tevens een hotel was, grappig was dat de gastvrouw ook een beetje Nederlands sprak, en het dus zeker goed verstond. Vooraf werden we verrast met een stuk stokbrood met cayenne peper crème, dit was erg scherp, en er zat volgens mij ook aardig wat knoflook in. Jolanda en Marc hadden Silbacher kartoffel potje met salade, dit is erg machtig en lijkt een beetje op wat wij kennen als aardappel anders, alleen was de aardappel in hele fijne reepjes, waardoor het behoorlijk wat aardappel bevatte. Hilbert en ik hadden beide kipfilet met sesamzaadjes eromheen, Hilbert had het gerecht zoals het hoorde met chili spaghetti, ik heb zelf hier gebakken aardappel bij gevraagd en appelmoes. Ook hadden wij er natuurlijk een salade bij, zoals hier eigenlijk een beetje de gewoonte is.

Gezien het nu nog vroeg is gaan we zo koffie drinken, en daarna misschien nog een potje rummygame. Eens kijken hoe het met ons geluk staat voor vandaag.

Dag 8 - Zondag 24 juli

Goede morgen, de schade van gisteren kan worden opgemaakt. Laten we beginnen met het goede nieuws. Désiree heeft tot op heden geen last gehad van de tekenbeet. Nog even afwachten of het zo blijft, maar de voortekenen zijn positief. Hilbert had vanmorgen een erg stijf en dik been. Het lopen was pijnlijk. Hij heeft de afgelopen nacht slecht geslapen, net als Jolanda. De ontstoken plek op het been bleek inmiddels ook twee knotsen van blaren te bevatten. 

Aangezien het zondag is, was het winkeltje waar ’s ochtends de broodjes worden gehaald gesloten. Dus vandaag geen verse broodjes van de bakker. Van de week hadden we bij de supermarkt al afbakbroodjes meegenomen om deze dag door te komen. Aangezien we vandaag van plan waren een rustdag te houden en uit te slapen, aten we vandaag niet aan tafel, maar om de beurten een broodje op de vuist. 

De ochtend begon zoals voorspeld met veel regen. Ondanks de regen wilden Hilbert en Jolanda toch de benen los hebben, om niet verder te verstijven. In de ochtend hebben ze een rondje gelopen van een kilometer of 2 à 3. De paraplu die buiten stond te drogen, waaide vrolijk naar beneden in de tuin van de buren. Waar Hilbert hem dan weer heeft opgehaald.  

Omdat het weer niet verbeterde hebben we besloten om tussen de middag te gaan eten bij het hotel restaurant hier in het dorp. Wij twijfelden of er tussen de middag wel een warme maaltijd geserveerd zou worden, maar dat bleek gelukkig wel het geval. Jolanda en Désiree hadden een schnitzel met kaas overbakken en een peertje met een of andere rode saus. Hilbert had als enige geen salade, maar fijne groenten bij zijn gerecht: Sauerbraten met pruimen. Marc had runderrollade, gevuld met spek. Wederom was het eten erg lekker. Omdat het maar bleef regenen zijn we naar huis gegaan, waar we Formule 1 en Tour de France hebben gekeken op de televisie, alsmede hebben gerummygamed. Allemaal hebben we een potje weten te winnen vandaag!

Voor het avondeten wilden Hilbert en Jolanda nog een rondje lopen. Dit keer was het iets verder dan in de ochtend. Het lopen ging ze goed af. Dit keer hebben ze het op wat motregen redelijk droog gehouden. Ondertussen heeft Désiree kaartjes gemaakt en heeft Marc geluierd. 

Hilbert en Jolanda konden niet genoeg krijgen van het lopen. Na het brood eten zijn ze namelijk nog een keer een rondje gaan lopen. Dit was hetzelfde rondje als eerder op de dag, maar dan in tegengestelde richting. De GPS gaf aan dat het rondje zo’n 4,5 km was. In totaal hebben ze dus een kilometer of 11 gelopen, ondanks de blessures. Désiree en Marc komen vandaag nog niet aan de één, aangezien zij een echte rustdag hebben genomen.

Hopelijk gaat het morgen verder de goede kant op met de knie van Hilbert en de ontsteking van Jolanda. Er wordt de komende dagen weer wat beter weer voorspeld, dat mag ook wel na deze verregende dag (de eerste in een week tijd), dus is het weer de planning om te gaan wandelen.

Dag 7 - Zaterdag 23 juli

Gisterenavond hebben Hilbert, Désiree en Marc een paar potjes gerummygamed. Dit keer was Désiree de succesvolste. Zij won twee van de drie spelletjes. Hilbert won er één. 

Wat gisteren niet vermeld is, is dat Jolanda ook enig lichamelijk ongemak heeft gekend. Ze is gisteren op één van die “paadjes” gestoken door een insect. De plek is inmiddels aardig ontstoken. Omdat ze bekend is met dit fenomeen is ze begonnen met het smeren van Hydrocortison, wat een paar jaar terug ook als middeltje tegen die beet is gegeven. Dit middel hebben we altijd op voorraad, omdat het ook dienst doet als eczeemzalf. Hilbert, de andere patiënt, heeft nog steeds erg last van de knie, waar nog steeds veel vocht in zit.

Vanmorgen kwam Désiree uit de badkamer rennen, ze had een teek op haar heup. Met de tekentang was het beestje snel verwijderd. Toen hij er uit was leefde hij nog, dus hopelijk heeft hij geen gif achtergelaten. Even in de gaten houden.

De planning voor vandaag was een dagje naar Paderborn. Dit is een stad ter grootte van Enschede, derhalve zou er meer te beleven moeten zijn dan in de dorpjes hier in de omgeving. Van de bakkersvrouw had Hilbert reeds gehoord dat er deze week feest wordt gevierd in Paderborn, het Libori feest. Het is een feest met kerkelijke oorsprong, maar tegenwoordig ook een volksfeest. 

Tegen half elf zijn we weggereden en iets voor twaalven waren we in Paderborn. De auto hebben we geparkeerd bij het centraal station. Het parkeren hier was niet gratis, maar met vijf euro voor een hele dag ook niet extreem duur. 

Vanaf het station zijn we richting het centrum gewandeld. Bij de eerste indruk leek Paderborn inderdaad al meer een stad dan de dorpjes hier in de buurt. De grotere winkelketens zijn hier vertegenwoordigd, alsmede meerdere warenhuizen. Van het feest hadden we nog niet veel gemerkt in het begin, maar het was al wel gezellig druk in de stad. Op verschillende plaatsten waren bier- en eettentjes geplaatst. 

In de buurt van het stadhuis hadden ze een Frans dorp opgebouwd, met allerhande franse gerechten en natuurlijk wijn. Op de pleinen rond de Dom was er een soort grote braderie, waar allerlei leuke dingen verkocht werden. Dit was duidelijk anders dan een wekelijkse warenmarkt.

Halverwege de middag heeft Marc, bij een bakkerij, op een kop koffie, met een lekker stuk taart erbij getrakteerd. Hierna hebben we ons rondje door het centrum van de stad vervolgd. De route ging onder andere door een parkachtig stuk, waar diverse bronnen te vinden zijn van de rivier de Pader. Het water wat door de stad stroomt is dan ook erg helder. Aan de rand van het centrum staat al een watermolen. Wat aangeeft hoeveel water er uit de diverse bronnen naar buiten stroomt.

Eerder op de middag hadden we al een restaurant gezien wat het best te vergelijken is met de wokrestaurants in Nederland. Het verschil is echter dat er in plaats van gewokt, alle gerechten op een bakplaat bereid worden. Daarnaast waren er de diverse voor- en bijgerechten, die we ook kennen van de wok in Nederland. Groot verschil was de prijs, want het “all you can eat” menu koste hier maar € 12,80, waar in Nederland meestal meer dan € 20,- moet worden neergeteld. Tegen etenstijd gingen we dus naar dit restaurant om een warme maaltijd te nuttigen. Het was een mooi opgezet restaurant, het was erg schoon en het eten was erg lekker. Bovendien was het gezellig druk.

Na een kleine twee uur aan tafel te hebben gezeten hadden we onze buikjes vol en zijn we weer richting de auto gelopen. Het was inmiddels tegen achten, dus de hoogste tijd om naar huis te gaan.

Na de koffie zijn Désiree en Jolanda nog wel een keer naar bed gegaan, want de vermoeidheid sloeg toe. Zo gek is dat natuurlijk ook niet, want de route die we door de stad hebben gelopen was ruim 10 kilometer lang, dan nog niet eens de meters meegeteld in de diverse winkels. Rummygame zit er vanavond dus niet meer in, morgen in de herkansing. 

Ten slotte nog een update vanuit de ziekenboeg. Aan het eind van de dag liep het been van Hilbert behoorlijk vol. Hopelijk gaat het na de nacht weer wat beter. Jolanda’s enkel was na de dag lopen behoorlijk opgezet en rood. Voordat ze naar bed is gegaan heeft ze goed gekoeld. De vorige keer duurde het enige weken voordat de ontsteking was opgelost. Bij Désiree was er alleen nog een klein puntje van de beet te zien. Er waren (nog) geen rode kringen ontstaan. Hopelijk blijft dat zo.

Morgen staat er een rustdag op de planning. Misschien een klein rondje lopen in de buurt, of een bezoek aan het schuttersfeest in Assinghausen. Het hangt ook van het weer af, want de voorspelling zijn niet al te positief, waar we vandaag geluk hebben gehad met drie spetters regen.